Friday, December 8, 2006

30.06.2007 (Στα στρατεμένα νιάτα)


Αφιερωμένο στις νεκρές ελευθερίες .


Ποια σιγή μαστιγώνει του μυαλού τα τραγικά τραγούδια στην ζωή ,
Ποια η φωτιά που καιει ελπίδα , γιατί οι ελευθερίες να πνίγονται ξανά ;
Σαν του πρώτου και του δεύτερου εσύ όπλο , μεγάλο φονικό μέσο
Σφαγείο των εθνών , όπλο των δυνατών και πίστη, στέγη των άστεγων πιστών
Καμαρωμένο άρμα , ρώσικη ρουλέτα της ντροπής και του ξεπεσμού ,
Πόσα παλικάρια σου σκότωσες και πόσους τα παλικάρια σου αφάνισαν ;
Είμαστε ο καθένας από μας μαριονέτες στου πρέπει τους αντίχειρες .
Πνιγμένα στης μοίρας το νήμα ανθρωπάκια
Νήμα που σφίγγει , νήμα που πνίγει προτού κοπεί ,
Ποια δύναμη ακονίζει των δυνατών τα νύχια καθώς ξεσκίζουνε τις ελευθερίες ;